کشاورزی عمودی
کشاورزی عمودی
درحال حاضر ۱٫۵ میلیارد هکتار از ۱۳٫۴ میلیارد هکتار ( زمین قابل کشت – مزارع – جنگلها و مرتع ها ) در دنیا به کشت و کشاورزی اختصاص داردو طبق امار سازمان ملل متحد برای سیر کردن شکم ۸٫۵ میلیارد نفری که تا سال ۲۰۳۰ به ما ملحق می شوند کافی نخواد بود . برای کشاورزی در کره زمین این مقدار زمین کشاورزی وجود ندارد و سبب نابودی جنگلها و منابع طبیعی خواهد شد. بعلاوه کشاورزی با روش سنتی و در مراتع بزرگ با مساحت زیاد با جاری کردن مقدار زیادی سم و آفات کش های شیمیایی در رودخانه ها و آبهای زیرزمینی ، رانش و فرسایش خاک و همچنین ازدست رفتن خاک حاصلخیز و روان آبهای کشاورزی تاثیرات جبران ناپذیری روی اکوسیستم محیط زیست گذاشته است . بنابراین برای جبران این خسارت وارده و همچنین استفاده بهینه از زمین کشاورزی ، کشاورزی عمودی یا طبقاتی یکی از بهترین راه حل ها در پاسخ به نیاز دنیای امروزی می باشد که با تکیه برآن می شود هم مشکلات جهانی غذا را حل کرد و هم با روش توسعه پایدار به بهبود اکوسیستم جهانی کمک کرد.
ایده اولیه کشاورزی عمودی را می توان به باغهای معلق بابل دانست . کشاورزی عمودی نوعی از کشاورزی گلخانه ای است که برای حل مشکل کمبود زمین کشاورزی و در واقع برای صرفه جویی و استفاده بهینه از زمینهای قابل کشت کشاورزی را بصورت طبقاتی و لایه روی لایه در داخل آسمان خراش ها و ساختمانهای بلند در نظر گرفته اند . در کشاورزی عمودی همزیستی مسالمت آمیزی بین گیاهان و جانواران برقرار است . در این نوع کشاورزی گیاهان – غلات – درختان با حیوانات – طیور و حتی آبزیان با هم پرورش داده می شوند در حالی که بطور عمودی روی همدیگر قرار گرفته اند و قادر به تولید محصولات کشاورزی در سراسر سال می باشند.
تکنیک بکارگیری در مزرعه عمودی بصورت چرخه بسته است که در آن مواد ارگانیک با راه حل کارآمد و پایدار تولیذد – پردازش و توزیع میگردد و آب پس از تسیه مجدد در سیستم قرار میگیرد.
این تولید با استفاده از سیستم آبکشت ( هیدروپونیک ) – هواکشت ( ایروپونیک ) و همچنین آبزی پروری اتفاق می افتد.
در این سیستم خاک خدف و مواد مغذی با استفاده از تکنولوژی ابداعی به ریشه ها میرسند. در واقع با حذف خاک ، انتقال باکتری و قارچ از خاک به گیاه از بین میرود.
